و میتوانست کنار برادرانش، پشت ویترین قنادی پدریشان بایستد و تا آخر عمر، کام مردم را شیرین کند. اما احمد، روح پرشور و پردردی داشت. نمیتوانست خودش را تا پایان عمر، درگیر دنیا کند. احمد متوسلیان، یکی از فرماندهان لشکر قهرمان ۲۷ محمد رسولا... و یکی از نامهایی است که تا کنون زیاد شنیدهایم. سردار پرافتخار سپاه اسلام که مردم ایران پس از ۴۰ سال،هنوز منتظر بازگشت او هستند. احمد متوسلیان بخشی از پیشگامان تاسیس و گسترش سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود. مسئولیتهای مختلفی را از جنوب تا غرب کشور تجربه کرد تا اینکه فرمانده نیروهای اعزامی انقلاب اسلامی به سوریه برای جنگ با اسرائیل شد. ماموریت نیروهای اعزامی به سرزمین شام برای جنگ با رژیم اشغالگر و غاصب صهیونیستی، به دستور امام امت نیمهتمام باقی ماند اما بذر مقاومت اسلامی را در خاک آن سرزمین کاشت. نگاه انقلابی و مسئولیتپذیری احمد متوسلیان را در تمام کارنامه و عملکرد او میتوان جستجو کرد. آنجا که میگوید: »بسیجی! آنجا انتهای افق است. من و تو باید پرچم خود را در آنجا، در انتهای زمین، برافرازیم. هر وقت پرچم را در آنجا زدی زمین، آن وقت بگیر و راحت بخواب!« نشاندهنده عمق ایمان او به آرمانهای انقلاب اسلامی و جنگیدن در راه دین خدا برای آزادی ملتهای تحت ظلم در تمام عالم است. احمد متوسلیان، نمونه یک انسان تراز انقلابی است که نامی از خود نمیخواهد. بلکه هرچه دارد را از آن اسلام و نهضت میداند. او حتی پیروزیها را نه از آن رزمندگان که از آن اسلام میداند. او بعد از پیروزی در عملیات فتحالمبین در فروردین ۶۱ ،تنها چندماه پیش از مفقود شدنش، در جمع رزمندگان اسلام میگوید: »حمد و سپاس میگذاریم خدایی را که به ما توفیق داد تا یکبار دیگر قدرت خالص اسلام را بدون وابستگی به شرق و غرب به عرصه حضور برسانیم و نمایانگر این باشیم که اگر ملتی بخواهد و اراده کند که بدون وابستگی، انقلابی را به نتیجه برساند، قادر هست که این کار بکند.

تصاویر