افزایش جمعیت، پیشرفت فناوری‌ها به‌ویژه در حوزه‌های ارتباطات و فناوری اطلاعات، طرح مفاهیم تازه در اقتصاد و ارتقای سطح آگاهی عمومی از یک سو و مواجهه با مشکلات ناشی از تغییر اقلیم، تحریم‌های ناجوانمردانه و رویه‌های ناکارامد اداری که منجر به قطورترشدن ریشه‌های فساد سازمان‌یافته در سال‌های اخیر شده است، لزوم تحول همه‌جانبه در شیوه‌های حکمرانی در کشور را عیان کرده است؛ ما اکنون بیشتر از هر زمانی نیازمند تحول در روش‌های مدیریتی برای به‌کارگیری نوآوری‌ها و فناوری‌ها در عبور از چالش‌های کلان کشوریم.

به‌کارگیری نوآوری و فناوری در مجموعه‌های مختلف می‌تواند همان نتیجه‌ای را در بر داشته باشد که از ورود شیوه‌های نوین به نظام تاکسیرانی تجربه کردیم و به ارائه خدمات برتر و متمایز تاکسی‌های اینترنتی و آغاز انقلابی در حوزه حمل و نقل عمومی منتج شد.

امروزه متخصصان حوزه‌های مختلف می‌گویند برای حل مشکلات متنوع اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، باید از نیروهای تحصیل‌کرده، متخصص و باانگیزه بهره گرفت. جالب است بدانید حدود 25 سال پیش در اواخر دهه ۹۰ میلادی این اندیشه در جهان مطرح شد، که به جای استفاده از کارمندان سنتی که اغلب سطح معلومات پایین دارند و تحت نظارت مدیریت مرکزی کار می‌کنند، می‌توان کارها را در قالب مجموعه‌هایی که بر پایه دانش و فناوری‌های نو شکل گرفته‌اند به کارمندانی مستعد، تحصیل‌کرده، متخصص و باکیفیت در سطوح مختلف سازمانی سپرد و با تکیه بر فناوری‌های نو ارتباطی و هوش مصنوعی به بهبود روندها کمک کرد. به این ترتیب می‌توان با اصلاح ساختار اداری مجموعه‌ها از پایه، به رشد کلی ساختار اقتصادی کشورها کمک کرد. از آنجا که بسیاری از مسائل کلان کشور در حال حاضر ریشه در موضوع اقتصاد دارد، حرکت به سوی تکنیک‌های مبتنی بر نوآوری و فناوری‌های جدید در قالب اقتصاد دانش بنیان می‌تواند رهیافت نوینی برای عبور از مشکلات کلان باشد.

به نگاهی به مهم‌ترین نقاط عطف در تاریخ اقتصاد و مدیریت، می‌بینیم با عبور از دوره‌های گوناگون تاریخ بشر که ابتدا اقتصاد مبتنی بر کشاورزی بود، به دوران پس از انقلاب صنعتی می‌رسیم که «اقتصاد صنعتی» سر بر آورد. در اوایل قرن بیستم بحث «اقتصاد تولید انبوه» مطرح شد تا سرانجام در اواخر قرن بیستم، شالوده‌های «اقتصاد دانش بنیان» شکل گرفت. در زیست بوم این اقتصاد، نیروهای انسانی، فناوری‌ها نو و بهینه‌سازی شیوه‌های انجام کارها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

حرکت در مسیر ایجاد ساختارهای مدرن و ارتقای نظام اقتصادی کشور، ضرورتی است که برای توسعه باید در نظر گرفته شود. بهره‌گیری از شیوه‌های نوآورانه و فناورانه برای تولید محصولات و ارائه خدمات در بستر اقتصاد دانش بنیان سبب می‌شود مجموعه‌های مردمی تشکیل شده از جوانان تحصیل‌کرده و خلاق بتوانند از تخصص، مهارت و دانش خود برای حل مشکلات کلان کشور بهره ببرند. کارمندان شرکت‌هایی که در مجموعه‌های مبتنی بر نوآوری و فناوری‌های نو کار می‌کنند، به جای انجام کارهایی تکراری و با حداقل بازده در طی دوران کاری خود، بر یادگیری و ارتقای مداوم دانش و مهارت‌های خود متمرکزند؛ موضوعی که نه‌تنها به بهبود کیفیت ارائه خدمات و محصولات تولیدی می‌انجامد، بلکه زمینه‌ساز ارتقای مهارت‌های فردی کارکنان نیز می‌گردد.

در زیست‌بوم اقتصادی مبتنی بر نوآوری و فناوری، نیروهای باتجربه در کنار جوانان خلاق و با سطح دانش بالا قرار می‌گیرند تا تبادل دانش و تجربه در مسیر توسعه فناوری‌های جدید به بهینه‌ترین شکل ممکن انجام شود. در چنین فضایی، شرکت‌های توسعه یافته بر پایه نوآوری و فناوری‌های نو، اختیاردار امور می‌شوند و با ارائه راهکارهای عالمانه برای عبور از معضل‌های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، مسیر حل مشکلات کلان کشور را هموار می‌کنند.